روغن پایه

روغن پایه به روغنی گفته می شود که به عنوان یک پایه برای روانکار محسوب می شود. مهم ترین جز تشکیل دهنده ی روانکارها از لحاظ حجمی، روغن پایه می باشد و از نظر وزنی به طور متوسط بیش از نود و پنج درصد فرمولاسیون یک روانکار را تشکیل می دهد. برای استفاده در تولید روغن های اتومبیل و صنعتی ، روغن و گریس ، محصولات لاستیکی ، روغن سفید و روغن پارافین و غیره پیشنهاد می شوند. در برخی از روانکارها (روغن کمپرسور و هیدرولیک) ۹۹% روغن را روغن پایه و تنها ۱% آن را مواد افزودنی تشکیل می دهد. روغن های پایه را می توان از منابع نفتی یا غیرنفتی به دست آورد. بیشتر روغن های پایه ی مصرفی در جهان از پالایش نفت خام به دست می آید. عمده ی ترکیبات تشکیل دهنده ی روغن های پایه را ترکیبات پارافینیک، نفتنیک و آروماتیک تشکیل می دهند.

روان کننده های مدرن از طیف وسیعی از مایعات پایه و مواد افزودنی شیمیایی تهیه شده اند. مایع پایه دارای چندین کارکرد است اما در درجه اول این ماده روان کننده است ، لایه ای از مایعات را فراهم می کند که سطوح متحرک را از هم جدا می کند یا گرما را از بین می برد و ذرات را می پوشند در حالی که حداقل اصطکاک را حفظ می کند. بسیاری از خواص روان کننده با افزودن مواد افزودنی شیمیایی ویژه به مایع پایه تقویت شده یا ایجاد می شوند.